bezsens — m IV, D. u, Ms. bezsenssie; lm M. y «brak sensu, uzasadnienia, logiczności w czymś, niedorzeczność, nonsens, absurd, bezsensowność; zwykle w lm: coś bezsensownego, brednie» Bezsens postępowania, czynu, sytuacji. Coś jest bezsensem. Mówić,… … Słownik języka polskiego
nielogiczność — ż V, DCMs. nielogicznośćści; lm MD. nielogicznośćści «brak logiczności; niezgodność z wymaganiami logiki, coś nielogicznego; bezsens» Nielogiczność w rozumowaniu, w postępowaniu. Nielogiczność wypowiedzi. W jego wywodach znalazł liczne… … Słownik języka polskiego
nonsens — m IV, D. u, Ms. nonsenssie; lm M. y «brak sensu, bezsens; powiedzenie, postępek nie mające sensu, absurd, niedorzeczność, głupstwo» Oczywisty nonsens. Stek nonsensów. Mówić, wygłaszać nonsensy. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
nonsens — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. u, Mc. nonsenssie {{/stl 8}}{{stl 7}} coś (zwykle słowa, sytuacje itp.) pozbawionego sensu, logiczności; bzdura, brednia, głupstwo, niedorzeczność, absurd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powypisywać nonsensy. Ten pomysł … Langenscheidt Polski wyjaśnień